van Myanmar, tot Thailand, en Laos ik loop achter

Ten eerste wilde ik iedereen bedanken voor de lieve berichtjes op waar ben jij nu helaas kan ik hier niet op reageren maar leuk dat jullie mij volgen!

De vorige keer was ik net aan gekomen in Bagan de stad van de tempels en stoepa's die morgen ontmoete ik al gelijk bij het ontbijt een Braziliaanse jongen hij had de dag ervoor in de rondte gefietst omdat hij scooter rijden eng vond. Ik had zelf nog nooit scooter gereden maar besloot dat het als fiets hater wel een poging waard was. En als snel werd duidelijk dat ik de betere chauffeur van ons 2 was en hij de dag bij mij achterop zou door brengen dit gaf veel bekijks bij de lokale bevolking en aangezien het geregend had en alle wegen offroad waren was dit een groot blubber avontuur wat eindigde met 2 gekneusde tenen omdat ik mijn voet tegen een paaltje aan wist te rijden. Maar we hebben een zonsondergang gezien en heel wat tempels en vooral heel erg veel gelachen.
de 2 dagen die volgde heb ik met mijn voet omhoog met ijs op bed door gebracht. Maar gelukkig had ik lieve kamer genoten waar van 1 mij bij zijn groepje betrok wat grotendeels uit Nederlanders bestond hier mee de avond door gebracht. De volgende dag arriveerde er een Franse jongen die me de rest van de dag gezelschap hield. Zo werd de groep uit gebreid en brachten de volgende dagen gezamenlijk tijd door.
Na 4 dagen Bagan werd het tijd om met de bus naar Inle Lake te gaan. Ook hier betaal je als toerist weer een entree ticket voor een aantal dagen om het gebied te betreden. Inle lake is een gebied dat bekend staat om de vissers die peddelen met hun voeten erg leuk om hier een boot tocht of fiets tocht te doen en het indein village mee te pakken langer dan 2/3 dagen hoef je hier niet te blijven. Mijn 1e ochtend besteedde ik de buurt verkennend. Bij terug komst in mijn hostel bleek de Franse jongen de kamer tegen over mij te hebben we besloten samen op te trekken en te kijken voor een boottocht voor de volgende morgen, we nodigde nog 2 Duitse meisjes uit en hadden zo een vol bootje om de volgende dag 7 uurtjes door het gebied te gaan. Met de boottocht bezochten we de zilvermakerij, sigarenmakerij, weverij, Indein Village, longnecks, markt, vissers, klooster en gelukkig was het heerlijk vaar weer.
Vanuit daar vertrok ik naar Mandalay de 2e grote stad ik had al veel mindere verhalen gehoord en zou er dus eigenlijk te lang verblijven gelukkig had ik een nacht bus dat bespaarde me een dag. 4 uur s’nachts arriveerde ik in mijn hostel inchecken was niet mogelijk wel mocht ik slapen op een lobby bankje om, om 9 uur te ontbijten en daarna in te checken.
Die morgen ontmoete ik al gelijk 2 Nederlandse meisjes met dezelfde excursie plannen als mij en we besloten deze gezamenlijk te doen en de 1e dag er samen op uit te gaan en in de omgeving te fietsen en wat tempels en andere nabije bezienswaardigheden te bezoeken. Dankzij de app “maps.me” was dit prima te doen erg interessant was om te zien hoe de goud bladeren worden gemaakt die door bezoekers op de boeddha’s worden geplakt en hoe enorm veel en zwaar hand werk daar inzit. Met de sloten van de fietsen hadden wij en ook de bevolking de hele dag ruzie haha. S avonds bezochten we de show mustashe brothers een combinatie van dans en comedy waarbij bekend om hun critici op de militaire regime van Birma een deel van de familie heeft hierom ook vast gezeten. De 2e dag bezochten we de 3 acient city's Amarapura, Sagain, Inwa (Ava).
Waarbij we het lunch ritueel van de monniken toeschouwde, kloosters bezichtigde, zonsondergang bij de ubein bridge, tempels, paardenkar tocht door het dorp, boottocht naar de overkant, helaas werden de paarden slecht behandeld en hier hebben we tot meerdere malen wat van gezegd en toen werden ons paard gelukkig met rust gelaten.
Blond en blank zijn is in Myanmar wederom wel weer een interessant dingetje mensen zwaaien naar je, willen op de foto, 1 van de dagen waren we aan het eten en begonnen de meiden te lachen blijkbaar stond het keuken personeel achter me en zichzelf achter mij met mijn haar en huidskleur te vergelijken want “im so white” . Haha. De bevolking is verder ook erg lief en probeert overal te helpen waar dat kan ondanks de beperkingen in hun Engels.
De dag erna gingen de meiden weg en had ik nog een dagje in Mingun Saigon en een halve dag tour naar de beste bezienswaardigheden van Mandalay aangezien ik de enige was had ik een privé chauffeur en deze was helemaal in zijn element vertelde mij van alles over het land, de bevolking zijn gezin met op de achter grond keihard een cd van Rihanna. Was een bijzondere ervaring hij betaalde de lunch bij een lokaal aan de weg restaurantje. En stopte op extra plekjes bijv ook bij een parade die voorbij kwam en legde precies uit wat deze inhield.
De volgende dag lunchte ik nog even met iemand uit het hostel om vervolgens naar het vliegveld te gaan en mijn vlucht naar Thailand Chiang Mai te hebben. Hier zou ik 9 dagen blijven maar onderhand had ik naar goeie verhalen over hippie village Pai mijn hostel al gewijzigd naar minder dagen zodat ik er maar 5 zou zijn en 3 nachten in Pai. Met een minivan in volle vaart 762 bochten in 3 uur vele mensen worden wagen ziek bij deze ritjes maar het is echter wel de snelste manier.
In Pai was elke avond regen (veel regen) maar dat maakte het hier niet minder leuk de 1e dag huurde ik hier een scooter en ging Pai verkennen en kwam s’morgends al mijn kamer genote Rachel tegen blijkbaar was ze telaat om naar de olifanten te gaan en hopte achterop door weekt van de regen hebben we veel dingen weten te bezichtigen en onderandere de Pai Canyon beklommen. De 2e dag heb ik haar vergezeld naar de olifanten opvang 1 die geen reclame maakt en waar je de olifanten mocht vertroetelen, voeren en wassen, en ze niet bereden werden inclusief lunch en vervoer koste dit mij 15 euro ze waren totaal niet gericht op toerisme en compleet op wat de olifanten wilde 1 olifant wilde niet gewassen worden door andere omdat ze hoog zwanger was dus dit gebeurde ook niet. Ben blij naar zo een plek geweest te zijn en niet naar een massa toeristische plek de olifanten liepen vrij los en hadden een groot gebied.
De laatste dag hadden we besloten de laatst mogelijke mini van te nemen omzo nog de hele dag door Pai te kunnen scooteren en normaal te kunnen eten en rond een uur of 21.00 in Chiang Mai aan te komen om normaal in een hostel in te kunnen checken.
Vanaf 12 tm 17 november Chiang mai waarbij op 13,14,15 nov het Loy Krahtong festival plaats vond. De stad zelf was voor mij niet heel spannend aangezien ik hier 5 jaar geleden al geweest was met Martijn. Maar de locatie was geweldig op loop afstand van de rivier waar het festival was en gelukkig had ik in Nl mijn hostel al geboekt want veel mensen zaten buiten het centrum en veel hostels waren vol geboekt. In de omgeving zaten veel (avond) marktjes, cafétjes, winkeltjes, tempels, stadsmuren en andere bezienswaardigheden en als je niet lui bent is dit prima te lopen in een dag of je neemt de tuctuc. Verder besloot ik bij baanthai kookles te volgen, de dag begon met naar de markt gaan waar je uitleg kreeg over alle benodigdheden om vervolgens 5 gangen na keuze te maken welke je zelf op mocht eten en je een kookboek mee met alle recepten. Voordeel van Thais koken is het is makkelijk en snel daar hou ik van.
Het festival werd door de hele stad gevierd veel mensen gingen naar de universiteit waar de lampionnen op aftellingen losgelaten zouden worden hier moest je kaartjes voor kopen. Er was echter door alle omstandigheden rondom de dood van de koning veel onduidelijkheid wat er allemaal zou plaats vinden en waar het dan zou plaats vinden. In de dorm waar ik sliep was een jongen die het festival al voor de 3e keer bezocht en mij en nog 2 meisjes uit nodigde om met hem en zijn vriend mee te komen op de motor anders dus door de drukte van Chiang Mai met zn 5en verdeeld over 2 motors door het donker toeschouwend hoe 100de lampionnen door de lucht gingen was erg bijzonder. Om eerst naar een tempel te gaan om daar een kaarsje aan te steken voor alle dierbaren, gevolgd door een lampion op te laten op de grote brug boven de rivier dit symboliseert al je wensen en dromen voor het volgende jaar, om daarna op straat een Krahtong een soort bloemen bootje met kaarsje en wierook te laten maken en deze de rivier op te laten hiermee laat je al het slechte van het afgelopen jaar van je afdrijven. De laatste dag was er onverwachts dan toch een parade en muziek maar alle praalwagens waren bezaaid met foto s van de koning en alles was in zwart en wit. Ook door het hele land zie je veel foto s van de koning het is bijzonder hoe het land met het overlijden van de koning omgaat denk dat je dit nergens anders zo mee zult maken.
Na de grens overgang heb ik in huay xai door gebracht een dorpje waar niks te doen is maar je enige optie is om naar de gibbon experience te komen. Deze brengt je naar Nam Khan national park en geeft je gelegenheid om 3 dagen en 2 nachten in een boomhut te verblijven te hiken en te ziplinen in de jungle redelijk primitief maar een geweldige ervaring die me aardig wat spierpijn heeft bezorgd. Helaas is de enige optie om weer uit huay xai te komen de slow boot welke 1x pdag vertrekt smorgend wat je verplicht om nog een dag na de gibbon experience hier te verblijven. De slowboat kost je 2 dagen reizen naar Luang Prabang met 1 nacht slapen in Pakbeng. De sowboat bestaat uit carseats en plastic stoeltjes op het achterdek bij de motor je kunt je voorstellen dat je hier niet 7uur wilt zitten met je spullen op een kluitje. Iedereen betaald 28 euro voor 2 dagen varen de 1e dag heb je gereserveerde stoel plaatsen de 2e dag ben je deze kwijt dus geld wie het 1e komt wie het 1e maalt. Vooraan is het meeste ruimte. Wij hadden gelukkig via het hostel geboekt en de beste zit plaatsen en de 2e dag zijn we ruim een uur vooraf naar de kade gegaan om goeie plaatsen te bemachtigen. Het uitzicht vanaf de boot is schitterend uren lang ben je omringd door hoge groene bergen en her en der een verdwaald dorpje. Ook is Pakbeng is niks behalve hostels restaurants een marktje en de luidruchtige happy bar waar je cocktails en shisha had erg bijzonder zo aan de mehkong rivier hier was uiteraard de hele boot terug te vinden en alleen maar toerist. Wij eindigde in een homestay erg voordelig waarbij de bewoonster een lunchboxje voor ons klaar maakte voor de verdere reis.

Onderhand ben ik al 6.5 week op reis en bevind ik mij in Luang Prabang gisteren heb ik hier de night market rondgestruind met Eva waar ik sinds de Gibbon experience mee samenreis. De afgelopen week hebben we veel met een Nederlandse groep op getrokken. Op deze markt kun voor 1.80 een kommetje vullen met eten met alles wat je wilt en het smaakt echt heerlijk en ziet er schoon uit. De spullen die ze hier verkopen bestaan vooral uit hand werk spulletjes en kleding en de prijzen lopen vreselijk uiteen.

Gedurende deze reis kom ik mijzelf steeds tegen dat alles vooraf plannen wat normaal heel handig is hier niet altijd zo handig is en ik soms tijd over hou maar hier in Laos tijd te kort kom omdat ik veel te veel wil en zo weinig tijd heb ( luxe problemen). Gelukkig kon ik mijn vlucht en busritten gratis omboeken en later naar Cambodia vertrekken maakt mijn route wat omslachtiger maar geeft mij wel de gelegenheid meer van Laos te zien maar vandaag eerst scooteren naar de Kuangsi watervallen en vanavond met de nacht bus naar Vang vieng om daar 3 tot 4 dagen aan watersporten te doen en dan hier terug te komen om de rest van Luang prabang te ontdekken.